OCAK2022
ROTA: SARPINCIK FENERİ
Sarpıncık Fenerinde gün batımı
Urlalı Yörüvecez grubu Sarpıncık köyünden başladıkları yürüyüşte önce köy camisini ve burada her yıl geleneksel olarak tekrarlanan arife yemeği için ocakların kurulduğu yeri gezdiler. Sonrasında Sarpıncık fenerine ulaşan Yörüvecez grubu dönüş yolunda Gönsüz koyuna uğrayarak harika bir parkuru tamamladı.
Güzel bir sonbahar günü araçlarımızı Sarpıncık köyüne bırakarak yürüyüşümüze öncelikle köy camisini ve burada her yıl geleneksel olarak tekrarlanan arife yemeği için ocakların kurulduğu yeri gezerek başladık.
Yüzyıllardır süren bu geleneğin Bedrettin destanında bu topraklarda gerçekleşen isyanın Börklüce Mustafa ve müritleri tarafından başlatıldığını duymuştuk.
Sarpıncık köyünde, her yıl Ramazan Bayramı arifesinde köyün kadınları evleri dolaşarak yemek için malzeme toplar. Tüm köy halkı bütçeleri oranında katkıda bulunur. Bu bayram sabahına kadar sürecek olan bir yemeğin başlangıcıdır. Akşam olduğunda cami avlusunda herkesin katılımı ile yemek hazırlıkları tamamlanır. Sabaha kadar süren bu eylem bayram namazından sonra herkesin ihtiyacı kadar aldığı yemeklerin dağıtılması ile son bulur.
Fenere doğru
Caminin önündeki yoldan fenere doğru kekik kokularının arasında yürüyüşümüze başladık. Karaburun yöresinde eksik olmayan rüzgar Ege denizinden almış olduğu iyot kokusunu bizlere getiriyor ve ciğerlerimize bayram ettiriyordu.
Maalesef bu içinde bulunduğumuz güzelliklerin dışında RES’lerin (rüzgar enerji santralleri) oluşturduğu görüntü kirliliği eşliğinde patikalardan yola koyulduk. İnsanoğlu eli ile yaratılmış ve yarımadanın neredeyse yüzde 80 yaşam alanını kaplayan, burada yaşayan, hayvancılık ile geçinen köylünün meralarının bu çirkinliğe feda edimesini, kuralına uygun olmadan köylerin dibine dek kurulan RES pervanelerin kulakları sağır edici, psikolojiyi bozacak periyodik sesinin ve gölgesinin yarattığı sorunları her yürüyüşke tekrar tekrar konuşuyorduk, yine konuştuk tabii…
Patikamız fenere doğru zaman zaman yükselen ama daha çok yokuş aşağı şeklinde rahat bol manzaralı yürüyüşümüz sohbetler eşliğinde, yarımada hikayelerini konuşarak sürdü. 1938 tarihinde kurulmuş olan emektar deniz fenerine yaklaşıyorduk. Geçmişte fener görevlisinin yaşamış olduğu şirin, küçük bir ev ve yanında yükselen fenere ulaşmamız çok uzun sürmedi. Bugün artık güneş enerjisi ile çalışan fener Karaburun'un oldukça tenha bir bölgesinde yer alıyor. Ege Denizi'nin masmavi güzelliği karşısında denizden yaklaşık 100 metre yükseklikteki bu sevimli fener 12 metrelik siyah beyaz kulesi ile geçen gemileri selamlayarak yalnızlığının hüznünü bir nebze olsun hafifletme peşindeydi sanki...
işte nihayet buradaydık sırtınızı fenere yasladığınızda sol tarafta Sakız Adası sağ tarafınızda Midilli Adası manzarası karşısında adeta hepimiz kendimizi Ege denizi üzerinde uçan martılar gibi hissettik.
Yaz aylarında ziyaretçisi çoktur fenerin, hiç yalnızlık çekmez. Gün batımının çok güzel izlendiği fenerin altında oturacak yer bulamazsınız. Sandalyesini içeceğini alan buraya gün batımını izlemeye gelir. Ama ne yazık ki gelenlerin bazıları çöplerini bu güzelliğe terk ederek sanki hiç onlar yapmamış gibi arkalarını dönüp gidebilmekte, çok üzücü. Mevsim kışa döndüğünde fenerin ziyaretçiside azalır, derin mavi içinde rüzgarın sesinin ortak olduğu yalnızlığı başlar. Evrendeki yerinizi sorgulamak istiyorsanız Sarpıncık feneri kış ayları için çok uygun bir yer...