TEMMUZ2022
Pınar Tekeş
Kendimiz olmak
Kendimiz olmak
Yaz demek umut, mutluluk demektir. Mış gibi yaşamlardan özgürleşme umududur yaz! Özgürlüktür, hafifliktir.
? Hayatınızı mutluymuş gibi mi yaşıyorsunuz?
? Hayata karşı çok güçlü mü duruyorsunuz?
? Herkes sizin ne kadar becerikli olduğunuzu mu konuşuyor?
? Artık tüm bunlardan çok yorulmadınız mı?
Kendinize sorun:
? En son ne zaman hata yaptın?
? Hata yapmaya hakkın var mı?
? Hata yaparsan ne olur?
Kendimizi mükemmelleştirmeye çalışmak en büyük tuzağımız. Mükemmel olursam kabul görürüm. Mükemmel olursam başarılı olurum. Mükemmel olursam sevilirim. Nesiller boyu tüm bu inançlarla büyütülen bir gelenekten geldiğimiz için, hayatımızda en ufak bir sorun olduğunda bocalıyoruz. Kendimizi değersiz hissediyoruz.
Kendine yetebilen insan içsel sesiyle temas kurandır. Kalp sesimiz bizim mükemmel olma zorunluluğumuz olmadan var oluşumuzu kabul etmeyi bilir. Bu varoluş aslında kabulde kalıp ruhunu geliştirmeyi seçeni destekler bir yapıdadır. Hemen her şeyi aynı anda yapma telaşı, kendimiz olabilme yolculuğumuza rötar yaptırır. O soruyu kaçırmamak, o yere hemen gitmek, o işi hemen halletmek bize öğretilendir. Halbuki bazen bir durup değerlendirmek gerekebilir. Yolculuğun daha verimli geçebilmesi için gereklidir bu. Şu an iyi gelen karar, bir hafta sonra gelmeyebilir. Kuşku endişeyi arttırır. Bu telaş, bu acele niye? Bize en doğru tepkileri bedenimiz verir. Bir karar vermemiz gerektiğinde doğal mekanizma devreye girer. Onun uyarılarına kulak astığımızda, kendini gerçekleştiren bir uyarı sistemini takip etmiş oluruz. Zihnimiz yerine kalbimizi seçtiğimizde pişman olma riskimizi minimize etmiş oluruz. İnsanın en büyük rakibi de, düşmanı da kendisi. Fark etmemek de en büyük mücadele. Aslında hayat kendimizin en iyi versiyonuna ulaşmak için var.
Olduğum yer, mutlu olduğum yer mi?
Sormaya devam edin:
? Ben, bulunduğum yeri seviyor muyum?
? Değiştirmek için ne yapmalıyım?
? Yapmazsam ne olur?
? Yaparsam ne olur?
Korkularımız bizi ayakta tutabilir. Korkuya tutunup ilerlemeyi reddebiliriz. Değişiklik, değişme, değişirsem ne olur gibi başlıcaları özellikle bizi durdurur. Hayat, istemediğimizi yaşamak için çok kısa. Tat almadığımız yemekler yemek, ortamlarda bulunmak, insanlarla beraber olmak için. Tat almadığımızda beden kendini kapatacak tepkiler vermeye başlar. Yaratıcılığımız azalır, neşe kaybolur, hayal etme ortadan kalkar. Hayal kuramadığımız zaman ulaşacak amaç kalmayacağından depresif hissederiz.
O zaman, bu yaz kendimizle daha fazla ilgilenelim. Kendimizi fark etmek, her günün ayrı bir umutla dolmasını doğurur. Bizi motive eder. Dışarıdan birilerinin bizi yükseltmesini beklemeden biz kendimiz yolculuktan keyif almayı hatırlayalım.
Başkalarının olumsuz düşüncelerinden etkilenmeden, onları gerçeğimiz yapmadan yaşayalım. Kendimize katkıda bulunmak derin kavrayışı da beraberinde getirir. İnançlarımızı gözden geçirelim. Ne kadar koşullanma var, ne kadar kendi otoritemizi işletiyoruz?
Hayallerimizi takip edelim. Onları hayata geçirecek enerjiyi aktive etmeyi hatıralayalım.Yanlışlara değil, doğrulara odaklanalım. Ne kadar iyi sorun çözebileceğimizi kendimize kanıtlamak için hayatımıza sorunlar çekme geleneğimizi sonlandıralım. Bütün bunları sevgiyle değiştirip kendimize format atalım ?
Haydi şimdi bugün kendimiz olmayı tekrar başlatalım mı?